درگوشه وکنارشهر که پرسه میزنم شاهدتنهائی بسیاری ازافراد جامعه هستم که همانند خودم در زندگی به موفقیت نرسیده اند.
مشکلات بسیار است وتوقع ما انسان ها بیش ازحد انتظار وهمین باعث میشود که با یکدیگربه تعامل نرسیم.
اگرما سطح توقع خودمون را متعادل کنیم وبا مشکلات بصورت کاملا منطقی برخورد کنیم و طرف مقابل خودمون را درک کنیم به هیچ عنوان به بن بست نخواهیم رسید وموفقیت همواره درکنارماست.
ضمنا احترام گذاشتن به عقاید ورفتارهای اجتماعی هم یکی ازگزینه های مهم زندگی میباشد که باید همیشه درنظرداشته باشیم.
به هرجهت من وامثال من در زندگی به مشکل خوردیم وناخواسته مجبور به پایان دادن به زندگی مشترک شده ایم.
امانباید ناامیدباشیم وباید تازنده هستیم زندگی کنیم واز شکست های خودمون پلی بسازیم برای ادامه زندگی وازتجربیات گذشته خود درس بگیریم تا درآینده نزدیک به موفقیت کامل برسیم.
بایدبا خودمون خلوت کنیم وفکرکنیم تا بتوانیم دلیل اصلی مشکلات گذشته خودرا پیدا کنیم وبامشورت با افراد متخصص یک برنامه ریزی دقیق برای زندگی درآینده داشته باشیم.
بنده دراین مدت با خیلی ازاشخاص مجرد وجامانده اززندگی مشترک مصاحبه داشتم وبه این نتیجه رسیدم که دلیل تنهائی بیشتر این افراد فقط یک مسئله میباشد.
بیشتر آنها منتظر کسی هستند که درست مثل خودآنها باشد یا بقول خودشون منتظر کسی هستند که به تفاهم برسند.
درصورتی که انسان ها نظرات وعقاید متفاوت دارند وکمتر دیده میشود که دونفر هم عقیده در همه امور باشند.
پس باید منطقی فکر کنیم و راه هایی پیدا کنیم تا بتوانیم با دیگران به تفاهم برسیم وهمدیگر را درک کنیم وبه عقاید وخواسته های یکدیگر احترام بگذاریم.